Black Ice zostało założone przez Stevensona Sedgwicka i Sköt B, członków kapeli The Phantom Limbs w 1999 roku w Oakland. Na początku koncentrowali się na tworzeniu muzyki akustycznej oraz samplach. W 2001 roku do grupy dołączyła Miss Kel jako wokalistka. Grupa nagrała pierwsze demo. W 2005 nagrana została pierwsza płyta (nie miałem okazji jej przesłuchać, czego żałuję czytając entuzjastyczne recenzje). Natomiast przesłuchałem drugą płytę – “Myopia”.
Płyta składa się z dziewięciu utworów, przy czym ostatni to powtórne nagranie kawałka pierwszego, który jest inaczej zmiksowany. Okładka nie przyciąga wzroku jest w konwencji monochromatycznej z wkomponowaną ramą obrazu. Wkładka raczej nie należy do bogatych, w środku brak jakichkolwiek tekstów utworów. Po przeglądnięciu pozostaje tylko muzyka. Wracając do tytułu, który oznacza ni mniej ni więcej tylko krótkowzroczność. I tu możemy się zastanowić czy zespołowi chodziło o najczęściej spotykaną wadę refrakcyjną wzroku, czy też o coś innego. Wewnątrz pudełka mamy motto, które przyświecało artystą – “I would scratch you out a vision of the way things ought to be … but it wouldn’t be fear”. Jest to klucz do płyty, którym, otwieramy zamek do poznania własnej krótkowzroczności. Płyta to koktajl post-punka, powolnych ciężkich hipnotycznych dźwięków i gotyku. Przygodę rozpoczynamy od cudownego “In The Dark”, który mógłby trwać w nieskończoność. Zakończyłbym na “Hypnagonia”, przedostatnim utworze ponad siedmiominutowym. Ostatni utwór całkowicie bym pominął, nie całe trzy minuty które psują klimat płyty. Ta wersja “In the Dark” nie jest dla mnie i może to moja krótkowzroczność nie pozwala dojrzeć urody tego utworu. Głos Miss Kel łudząco przypomina Siouxsie Sioux. Płytę polecam do słuchania, głównie po zmroku.
oniRy
Black Ice – “Myopia” – Hungry Eye Records 2007